Bir gövde borcum var toprağa.
Verdim borcumu.
Ruhumun toprağa borcu yok benim.
Arama toprakda beni ben başka yerdeyim.
Toprağım temizdi temiz teslim ettim borcumu.
Bu kabir ruhumla gövdemin ayrılış yeri.
Burada arama burda değilim.
Azapda değil, narda değilim.
Sıkıntım kalmadı artık, aç ve yoksul değilim.
Dünyada haksızlık, sefalet, açlık, sıkıntı, dertlerle arkadaş yaşadım. Şikâyet etmedim. RABB’ımdan bu nedir diye
Kırklar, yediler, dörtler, üçlerle arkadaş idim.
Hızır’lâ buluştum, konuştum, dertleştim, dünya yüzünde...
Şikâyet etmedim kendi hâlimden.
Nefsinle uğraşma bu savaş değildir.
Kabirde azabın esası budur.
Bırak nefsini kendi hâline.
Uğraşma onunla yakışmaz sana.
Gövde, nefis, ruh başka başkadır.
Yek diğerine karıştırıp çengelleme onları.
Nefis dünyada kalır, gövde toprakda.
Ruh gider aslı olan RABB’ine.
Burada arama burda değilim.
Azapda değil narda değilim.
Sıkıntım kalmadı aç ve yoksul değilim.
Gövdemi verdim toprağa borçlu değilim.
Nefsimin de derdi dünyada kaldı.
Üzme kendini ben de senin gibiyim. RABB’imin yanında uçar gibiyim. 2.12.1989 Cumartesi